Można? Można! O możliwościach

„Jak jesteś z nim… piękniejesz„. Cooo?! – fuknęłam do mojej przyjaciółki, trochę za głośno. To widać… ? – wyszeptałam. „Na kilometr”! – odpowiedziała rozbawiona. Powiem wam prawdę – widać. I ja też to widzę u innych. Z 9/10 przypadków mogę wam powiedzieć kto z kim dobrze się czuje.

Żadna to magia. Wzajemnie oddziałujemy na siebie. Rozpromieniona twarz, ogniki w oczach, znacie to? Z niektórymi osobami mogę konie kraść. A z innymi siedzę i wewnętrznie ziewam. I to jest historia o wpływaniu. I zaraz wam powiem, co mają do tego potencjały.

Temat potencjałów nie był dla mnie łatwy. Zagłębienie się we wzajemne oddziaływanie między ludźmi jest dla mnie wyższą sztuką jazdy. Trzeba już być na pewnym etapie dojrzałości. Znać siebie i umieć przyjmować informację zwrotną.

Zobaczyć potencjał

W listopadzie zeszłego roku ukończyłam kurs 9 x Ja Konstelacje nawyków i potencjałów w TROP. Po tym kursie znalazłam brakujący puzzel w mojej układance wizji świata. (Żeby była jasność. Nie wiedziałam, że czegoś szukam). Ten kurs był dla mnie jak grom z jasnego nieba. Wzbraniałam się rękami i nogami, żeby tylko moja perspektywa o mnie samej pozostała nietknięta.

To, co było iluzją rozpadło się w drobny mak. Natomiast ja stałam stabilnie. Robiąc mały krok w stronę nawiązania relacji z obszarami, które dotychczas ukrywałam. Przed sobą i światem.

Chcę się z wami podzielić moimi odkryciami i refleksjami.

Otwierając się na możliwości

Mam dla Was trzy pytania. Czy wiesz:

• Jak piękniejesz?

• Jak się rozwijasz?

• Jak zakręcasz się we własnych trudnościach?

To są ważne pytania. Do głębszego zastanowienia się. Przyznaję, pojęłam je z czasem. Mam wrażenie, że te pytania przeprowadziły mnie na drugą stronę ulicy. To samo miasto. Ten sama energia. A perspektywa zupełnie inna.

Droga do samoświadomości to uchwycenie momentu, kiedy zaczynam się zachowywać szkodliwie dla siebie samej. 

Być może jest to najgłębszy artykuł jaki napisałam na mojej stronie. Jeśli chcesz przeczytać moje inne treści znajdziesz je tutaj. To czym się teraz z wami dzielę, naprawdę zmieniło moje podejście do siebie… i ludzi. Mam wobec siebie jeszcze więcej empatii i zrozumienia.

Rozwinąć potencjał

Jak to zrobić? W tym momencie zatrzymam się. I zadam kolejne pytanie.

Kiedy wiedza wyzwala, a kiedy obciąża?

Na początku trudno było mi to złapać. Ćwiczyłam to pytanie przy wielu okazjach. Tak długo, aż poczułam, że umiem rozróżnić – kiedy wiedza mnie hamuje przed działaniem, a kiedy potrzebuję jej by ruszyć. Gdy znam już odpowiedź, wiem czego potrzebuję do rozwinięcia potencjału. Czasem jest to więcej informacji a czasem zaprzestanie analizowania (to akurat w moim wypadku rzadziej).

Potencjał – co to jest?

“Masz w sobie potencjał”. Słyszałam od dziecka. To może czas wyraźnie powiedzieć – co to jest?

Potencjał to nierozwijany talent, możliwość, zdolność. Nawyki przykrywają potencjały. Dlatego czasem ciężko ruszyć z miejsca, zmienić myślenie o nas samych, czy czerpać radość z podejmowanych działań. Nasz potencjał może pozostać niewykorzystany, jeśli nie sięgniemy do nawyków, które go blokują. I nie zmienimy ich. Ale żeby je zmienić, najpierw trzeba je zobaczyć i nazwać.

Po kursie zaczęłam się przyglądać sobie i zastanawiać się – gdzie są ulokowane moje nawyki? Jacy ludzie powodują, że mam lepszą łączność z moimi potencjałami? Nawyki są trudne do zobaczenia. To małe bestyjki – bardzo zautomatyzowane. Załapanie ich jest naprawdę ciężkie!

Zaczęłam stawiać pierwsze kroki w moich świeżo odkrytych potencjałach. Jestem ciekawa, jak je rozwinę (i w jakim tempie). Jestem też pełna nadziei, że inni pomogą mi, jakby przyszedł u mnie czas zwątpienia czy zniechęcenia.

Chętnie się z wami podzielę – za parę miesięcy- moją drogą. Póki co jest wyboiście i dziwnie. I tak pewnie będzie jeszcze przez jakiś czas… To co teraz robię po raz pierwszy, ma w sobie nuty zdziwienia i zastanawiania się.

Odkrywanie kolejnych potencjałów sprawia mi wielką frajdę. Jednym z potencjałów jaki rozwijam obecnie to dopasowanie mojego poziomu energii do danej sytuacji. Wysoki poziom energii pozwala mi być w życiu sprawczą. Lubię to. Jednak w niektórych momentach życia – nawykowo chowałam moją życiową energię do środka. Teraz reguluję suwak intensywności, tak by pasował do sytuacji i osoby. Póki co – wymaga to ode mnie dużo odwagi i konsekwencji.

Czy potencjał można rozwinąć samemu?

Tak. Można. Ale po co samemu? Uważam, że jest to zdecydowanie trudniejsze… Ludzie wokół nas dają nam swoją optykę – naszych możliwości. Widzą inną soczewką nas samych. A my jesteśmy za blisko siebie samych, żeby dostrzec niektóre rzeczy.

Obecnie jestem trenerką wspierającą w Szkole Trenerów. Jeden z uczestników kursu zapytał mnie ” jak odnajdujesz się w tej roli?”. Każdy kto mnie zna, wie że pojęcie ról i wchodzenia w nie jest mi… bardzo obce. Przeważnie w nowych sytuacjach życiowych, odnajduję się przez pryzmat wartości – jakie chcę dać i czerpać od innych. To pytanie na tyle mnie poruszyło, że pozwoliłam aby we mnie pracowało. Następnego dnia nazwałam swoją rolę! Bez informacji zwrotnej od uczestników – dojście do tego zajęłoby mi miesiące. Dlatego różnorodność perspektyw i czerpanie z nich jest dla mnie kluczowe. Szczególnie przy nazywaniu potencjałów.

Ludzie są potrzebni

Każdy z nas ma mnóstwo potencjałów w sobie. Nie ma co się porównywać z innymi. Ja kiedyś też chciałam być analityczna i lepiej rywalizować. No nie. To nie są moje zdolności do rozwinięcia.

A co się dzieje z niewykorzystanymi potencjałami?

Hmmm… Chyba lepszym pytaniem jest – co się dzieje, z człowiekiem który nie wykorzystał swoich potencjałów? Znacie takie osoby? Ja kilka znam. Napawa mnie to smutkiem, bo nie zawsze są nam dane możliwości i szanse, żeby rozwijać to, co daje nam prawdziwą radość.

Jak spojrzę na otaczających mnie ludzi – większość z nich jest pozytywnie szalona, bardzo inspirująca i z naprawdę dobrym poczuciem humoru. To pokazuje mi, jacy ludzie dobrze na mnie oddziałują. Wiem, też że to oni kopną mnie do działania, kiedy zobaczą, że marnuję swój potencjał.

Dziękuję, że przy mnie jesteście ❤

Życzę sobie odklejania nawyków i odkrywania nowych potencjałów w 2023. Marzy mi się (z ludźmi przy których promienieję), podejmować działania o których nawet nie śniłam. Tego życzę też wam. Działań sprawiających frajdę, z ludźmi którzy was uszczęśliwiają.

Dajcie znać czy macie takie osoby obok siebie?

Jeśli temat potencjałów jest wam bliski i chcielibyście je odkryć podczas pracy coachingowej – tutaj znajdziecie do mnie kontakt.